arka

24 Temmuz 2010 Cumartesi

FOTOĞRAF ÇEKMENİN PÜF NOKTALARI

Fotoğraf makinaları o kadar ufaldı ki artık sürekli çantamızda taşıyabiliyoruz ve tabi ki cep telefonlarımızla her daim fotoğraf çekmemiz mümkün. Bundan 10-15 yıl öncesi ile kıyasladığımızda çektiğimiz-çektirdiğimiz fotoğraf sayısını kat ve kat arttı. İşte bu fotoğraflar içinde çerçeve içine koyup masamızın üzerinde sergileyebileceğimiz güzellikte fotoğraflar çekmeye ne dersiniz. Özellikle de çocuklarımızın.

Çeşitli başlıklar altında iyi fotoğraf çekmenin püf noktalarını paylaşmaya çalışacağım. Özellikle de çocuklarımızın.

1. FOTOĞRAFLARINI ÇEKERKEN ÇOCUKLARIMIZLA AYNI SEVİYEDE OLMALIYIZ

Çocuklarımızın boyları küçükken bizden daha kısa olur. Eğer çocuğumuzun fotoğrafını biz ayaktayken çekiyorsak o fotoğraf güzel çıkmaz. Bakış açısı çok yukarıdan olduğu için çocuk basık görünür. Bacaklar belli belirsizdir. Mümkünse, kıyafetimiz müsaitse, eğilip ya da diz çöküp çocukla aynı seviyeye gelmemiz gerekiyor. Gözler aynı hizada olmalı.

Aslında bu kural sadece çocuklar için değil yetişkinler için de geçerli. Dikkat etmişsinizdir: Fotoğrafçılar podyumda yürüyen mankenlerin fotoğraflarını çok aşağıdan nerdeyse ayak seviyesinden çekerler. Böylece bacak boyu ve dolayısıyla mankenin boyu daha uzun görünür. Yine dikkat ettiyseniz cemiyet haberlerinde yer alan fotoğraflarda özellikle kadınlar kısa boylu görünürler çünkü fotoğrafları çekenlerin büyük çoğunluğu erkektir ve erkekler genellikle kadınlardan daha uzundur.

Aynı dertten ben de muzdaribim. Eşimin boyu 183 cm iken benim boyum 165 cm. Ve ne zaman eşim ayakta olduğum bir fotoğrafımı çekse eğilmek zahmetine girmiyor ve ben hep daha kısa boylu ve daha basık çıkıyorum.

İşte kızımın ve oğlumun farklı seviyelerden çekilmiş fotoğrafları:


                                              
                                              Cep telefonu ile yukarıdan çekilmiş bir fotoğraf.




Alttan üstten yandan kesik, kötü bir fotoğraf ama aradaki fark çok iyi anlaşılıyor. Burada oldukça aşağıdan çekilmiş.



    Ayakta çekmişim. Neredeyse sadece şapkalar görünüyor.




                   Bu fotoğrafı çekerken eğilmişim, iyi ki de eğilmişim çok sevdiğim bir fotoğraf oldu zira...



                                                    Babası çömelmiş, aynı hizadalar.


                                                            
                                                                      Veeee, sonuç...




Denizin içinde eğilemedim ama makinayı aşağıda tuttum, e biraz yamuk tutmuşum... olsun...



2 yorum:

fuat gencal dedi ki...

Evlatlarınızı Rabbim sizlere bağışlasın. Mevlam korusun onları. Çok tatlılar. Resimlerde süper çıkmış.

Saygılar.

nesrin galatalı dedi ki...

İyi dilekleriniz için teşekkürler...